ชิงชี่

ชื่ออื่น ๆ : แสมชอ, ชิงชี, ชาสู่ต้น, กินขี้, แช่ม้าลาย, น้ำนอง, จิงโจ้, น้ำนองหวะ, น้ำนอง

ชื่อสามัญ : -

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Capparis micracantha, capparis horrida, Linn.

วงศ์ : CAPPARIDACAEE

ลักษณะทั่วไป :

ต้น : เป็นพรรณไม้พุ่มขนาดย่อม ลำต้นโต และมีความสูงประมาณ 1 ถึง 3 เมตร ผิวของลำต้นนั้นจะเป็นกระขาว ๆ และจะแตกเป็นระแหง ส่วนลำต้นและกิ่งที่ยังอ่อน ๆ อยู่จะเป็นสีเขียวและเกลี้ยง

ใบ : ใบจะเป็นสีเขียวและแข็ง ตรงปลายใบจะเรียวและแหลมจะมีความยาวประมาณ 5-18 ซม. และกว้างประมาณ 3-9 ซม. ก้านใบมีความยาวประมาณ 0.5 ซม. และมีหนามแหลม ๆ อยู่ 2 ข้างขอบใบ

ดอก : จะเป็นเส้นเล็ก ๆ ฟู เป็นสีขาวจะแตกออกมาตามโคนของก้านใบ ตั้งแต่ 1-3 ดอก

เกสร : เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียจะอยู่ในดอกเดียวกัน เป็นเส้นเล็ก เป็นสีขาว และเป็นฝอยยื่นออกไปข้างนอกปากกระบอกดอก

ผล : ผลนั้นจะกลมโตเท่าลูกมะนาว ถ้าสุกจะเป็นสีแดง

ส่วนที่ใช้ : ต้น ใบ ดอก ผล และราก ใช้เป็นยา

สรรพคุณ :

ต้น ใช้รักษาอาการฟกบวม

ใบ ใช้ต้มน้ำอาบรักษาโรคผิวหนัง สันนิบาต ไข้ฝีกาฬและตะคิว

ดอก ใช้รักษาโรคมะเร็ง

ผล ใช้รักษาโรคที่บังเกิดในลำคอ

ราก จะมีรสขม ใช้รักษาโรคที่เกิดในท้อง และขับลมให้ซ่านออกมา รักษาไข้เพื่อดี และเลือด มักจะใช้ดีตอนต้นไข้ ใช้หยอดตา และรักษาดวงตา หรือใช้โรคไข้ร้อนภายในทุกชนิด

ถิ่นที่อยู่ : มักขึ้นตามป่าโปร่งทั่ว ๆ ไป

อ้างอิง : พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม