ชื่ออื่น ๆ : ไฮ (พายัพ), ไซรย้อย (ภาคกลาง), ไซร (โคราช), ไซรกระเบื้อง (ประจวบ), จาเรย (เขมร)
ชื่อสามัญ : -
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Ficus benjamina Linn.
วงศ์ : MORACEAE
ลักษณะทั่วไป :
ต้น : เป็นพรรณไม้ยืนต้น ที่มีขนาดกลางจนถึงขนาดใหญ่ ลำต้นและกิ่งก้าน มีเปลือกเป็นสีน้ำตาล และบริเวณกิ่งมีรากอากาศย้อยห้อยลงมาสู่พื้น เมื่อรากเจริญเติบโตเต็มที่ มีลักษณะคล้ายเสาตอหม้อทำให้เป็นที่ยึดกิ่งให้แข็งแรงยิ่งขึ้น
ใบ : ใบมีลักษณะค่อนข้างกลม ส่วนปลายใบแหลม พื้นผิวเรียบเกลี้ยงเป็นมัน เนื้อหนา ขนาดของใบใหญ่ประมาณ 3-4 เซนติเมตร
ผล : ลักษณะของผลค่อนข้างกลม มีขนาดโตเท่ากับผล มะแว้งผลเมื่อสุก หรือแก่เต็มที่จะเป็นสีแดงสด หรือสีเหลือง
การขยายพันธุ์ : เป็นพรรณไม้กลางแจ้ง ซึ่งทนต่อแสงแดดและความร้อนได้ดี มีการขยายพันธุ์ด้วยการเพาะเมล็ด
ส่วนที่ใช้ : ราก
สรรพคุณ :
ราก ใช้ประกอบทางยากิน เป็นยาแก้กษัย แก้โรคไตพิการ แก้ขัดเบาช่วยขับปัสสาวะได้ดี และเป็นยาแก้ปัสสาวะพิการ เป็นต้น
ถิ่นที่อยู่ : ไซรย้อย เป็นพรรณไม้ที่มักพบขึ้นตามบริเวณริมฝั่งแม่น้ำลำคลอง ที่ที่ต่ำและชื้นแฉะ มีทุก ๆ ภาคในประเทศ
พจนานุกรม สมุนไพรไทย ดร.วิทย์ เที่ยงบูรณธรรม